سلام عزيز. شايد تو فکر ميکني قضيه تو و يا عشق بين شما فرق داره با همه و شايد کسي نتونه دقيقا درک کنه تو چي ميگي اما اين قضيه تو چيز جديدي نيست چند بار ديدم و حتي لمسش کردم.اول اينکه بدون اگه نه همهي پسرا بلکه اکثر پسرها اولش همينجوري هستن که رضا بود. حتي يک چيزي از نفس هم بالاتر.بعضي هاشونم اينو از صميم دل ميگفتن و 99% دخترها هم بعدش که مشکلي پيش ميومد تو رابطه حالشون مثل تو ميشد و شايد باوردت نشه حرفهاشون دقيقا و 100% مثل تو بود. اگه واقعا عشقتون حقيقيه از 2 طرف و فقط يک سري اختلافات که از سو تفاهم هست و از ناپختگي ، ميتوني 50% روش حساب باز کني که رابطتون بهتر بشه اما بدون که همين هم استثنا هست و هميشه اينحور نيست که خوب بشه و تو بايد آرامش خودت رو با ارتباط با خدا حفظ کني . و در عين حال که شخصيت خودتو حفظ ميکني بهش بگي که بهش وفاداري. باور کن تهش اگه به رضا هم برسي و يک زندگي رويايي داشته باشي باز هم اون چيزي که خواهي خواست اين عزت نفست هست چون بعدا با همين از دست دادن عزت نفس مورد هجمه ي خيلي ها حتي همين عشقت قرار خواهي گرفت. عشقت اگه واقعا لياقتت رو داشته باشه وقتي تو کم کم و آروم و با محبت نسبي باهاش رفتار کني خودش برميگرده سمتت و تو نميتوني بگي که از اين قاعده مستثنا هستي. اگر غير از اين حالت بود که اصلا هيچي به همون 50% هم اميدوار نباش.